NOTES ON THE USE OF DESCRIPTIVE VERBS IN KUTAHYA AND ITS REGION DIALECTS

Birleşik fiiller, bir sözcükle hem anlam de biçim yönünden kalıplaşarak oluşan eylemlerdir. Anlamca birbirine sıkı sıkıya bağlı bulunan ve tek oluş kılışı gösteren birleşiklerin Türkçede çeşitli kullanımları mevcuttur. Bunlardan biri, iki fiilin belli kurallar çerçevesinde birleşmesi şeklindedir. Analitik tarz birleşmeleri adı altında incelenen bu yapıların özel kuruluş yapıları ile değerleri vardır. Ana unsur olan birinci fiil, kendi anlamının dışında kullanılan tasvir fiili olarak adlandırılan fiile yalnız ünlüden ibaret ya da {-(I/U)p} zarf-fiil ekiyle bağlanır. Bu fiillere kimi zaman /-(y)Ip git-/ biçimindeki uzaklaşma /-(y)AcAğI gel-/, /-(y)AsI ol-/, /-mA+lI ol-/ birimleriyle yapılan isteklenme eklenir. Sözlüksel anlamını kaybederek ana yönlerden betimleyen tür yapılar, eylemin başlama, devam etme, olup bitme, yeterlilik, süreklilik, tezlik, beklenmezlik, yaklaşma, uzaklaşma, alışkanlık, tekrar, pekiştirme gibi anlamlarını bildirir. 
 çalışmada, Kütahya yöresi ağızlarında “fiil + eki fiil” dizilimli fiil fiillerde unsurlar ele alınmış; birleşik fiillerin sözlüksel (leksik) görünüşsel (aspekt) anlamları incelenmiştir. Tuncer Gülensoy’un Yöresi Ağızları adlı eseri ağızları üzerine yüksek lisans tezlerinden istifade edilmiştir. İlgili yazılı kaynaklarda taranan metinlerde tespit edilen bil-, dur-, gel-, git-, gör-, kal-, koy-/ko-, ver-, yaz- fiillerinin sıralanarak anlamlar örneklendirilmiştir. Buna paralel kullanım sıklığıyla ilgili sayısal verilere yer verilmiştir. Daha sonra işlevleri kısmında her esas kattığı anlamları, ayrıntılı karşılaştırmalı şekilde alınmıştır. Özellikle fiillerle birleşmesini sağlayan eklerinin üzerinde durulmuştur.